Για τον Ζαχόπουλο

Με αφορμή το τρέχον υποτιθέμενο σκάνδαλο Ζαχόπουλου, ροζ, μπλε ή οποιουδήποτε άλλου χρώματος.

Όλοι οι δημοσιογράφοι της TV έδειχναν σοκαρισμένοι με το περιεχόμενο του ροζ βίντεο, σαν να έχουν πέσει απ το διάστημα, να μην έχουν ξανακούσει τίποτα για προσωπικές στιγμές, για σεξουαλικές ιδιαιτερότητες και προτιμήσεις, για ζητήματα γενικά που ουδόλως επηρεάζουν ή βλάπτουν τους υπολοίπους μη συμμετέχοντες στα δρώμενα τους. Μερικοί άλλοι μάλιστα έλεγαν ότι δεν μπορούν να δημοσιοποιήσουν το περιεχόμενο, αλλά μπορούν να πουν ότι είναι πολύ κακό, χυδαίο, απαίσιο. Με ποιο άραγε κριτήριο άραγε κακό;

Και ασχολούνται μέρες, βδομάδες, μήνες, με μια υπόθεση που δεν έχει αποδειχθεί με αδιάσειστα στοιχεία η ποινική του ευθύνη σε οποιαδήποτε υπόθεση. Γιατί η δυνατότητα που είχε ως γγ. και πρόεδρος διαφόρων φορέων και επιτροπών να αποφασίζει ή να διαδραματίζει το σπουδαιότερο ρόλο σε υποθέσεις κλειδιά πολιτιστικού ή οικολογικού ενδιαφέροντος τον χρωματίζει όχι ποινικά αλλά πολιτικά και αυτόν και εκείνους που τον εμπιστεύτηκαν, τον διόρισαν και τον διατήρησαν στη θέση αυτή.

Αρκετά λοιπόν. Μην επαναλαμβάνεστε. Εντάξει βαρεθήκαμε. Πείτε περιληπτικά μέσα σε ένα λεπτό στο τέλος του δελτίου αν υπάρχει καμιά εξέλιξη, και επιτέλους δώστε τη σωστή προτεραιότητα στις ειδήσεις, βάλετε πρώτα τις πλημμύρες με τους εκατοντάδες ή χιλιάδες νεκρούς στον τρίτο κόσμο, που συνήθως δεν αναφέρονται καν και κάνετε εμπεριστατωμένα ρεπορτάζ για πραγματικά καυτά ζητήματα όπως το ασφαλιστικό, αλλά κι εκεί χωρίς άχρηστες κορώνες και συνθήματα αλλά με συγκεκριμένα μοντέλα και σενάρια και συγκρίσεις με τα συμβαίνοντα στις άλλες χώρες.